• yakın

  Sıfat

  (zamanda ve yerde) Az bir ara ile ayrılmış olan, uzak karşıtı

• yakın

  Küçük, önemsiz değişikliklerle birbirinden ayrılan

  Cümle 1: Buna yakın bir söz söyledi.

• yakın

  Aralarında sıkı ilgi bulunan

• yakın

  Benzeyen, andıran, yaklaşan

  Cümle 1: Kırmızıya yakın bir pembe. Cümle 2: Beş dönüme yakın bahçesi bir ormanı andırırdı. - Ö. Seyfettin

• yakın

  Erişmesi, olması zaman bakımından yaklaşmış olan

  Cümle 1: Yaşı seksene yakın. Cümle 2: Elli yaşında adam, ellisine yakın kadın... - Sait Faik Abasıyanık

• yakın

  İsim

  Uzak olmayan yer

  Cümle 1: Yakınımızda otururlar.

• yakın

  İsim

  Aralarında sıkı ilişki olan arkadaş, dost veya akraba

  Cümle 1: Hiç kimse kendisini ve kanunda gösterilen yakınlarını suçlayan bir beyanda bulunmaya zorlanamaz. - Anayasa Cümle 2: Türkçe konuştuğu için bana kendi yakınlarımızdan biri hissini veren yaşlı garson yanımıza geldi. - Y. K. Karaosmanoğlu

• yakın

  Zarf

  Uzak olmayarak

  Cümle 1: Kapıya yakın oturdu. Cümle 2: Gazinoya girip çıkmakta veya kendine yakın bir başka masada oturmakta. - Y. K. Karaosmanoğlu

• yakın takibe almak

  birini her bakımdan denetlemek için izlemek

Kaynak: TDK