Loading...
-
abanmak
-eEğilerek bir şeyin, bir kimsenin üzerine kapanmak
Cümle 1: Efendi, sen de ne üstüme abanıyorsun? - B. Felek -
abanmak
Bir yere veya bir kimseye yaslanmak, dayanmak
Cümle 1: Baba: 'ya Allah!' nidası ile yerinden zorla, oğluna abanarak kalktı. - R. H. Karay -
abanmak
Bir şeyin veya bir kimsenin üzerine çöküp çullanmak
Cümle 1: İki herif zavallıya abanıyorlar. - A. Rasim -
abanmak
ArgoBirine yük olarak onun sırtından geçinmeye bakmak
Kaynak: TDK